سرمقاله

فضلیت همدلی با مردم ‪/‬ ژوبین صفاری

مشاهده کل سرمقاله ها

صفحات روزنامه

اخبار آنلاین

  • بسته تخفیفی ایرانسل به مناسبت روز مادر و روز پدر
  • ارائه بسته‌های ویژه همراه اول به‌مناسبت روز مادر
  • حضور همراه اول با مجموعه‌ای از سرویس‌های فناورانه در نمایشگاه تلکام 2024
  • مشاهده کل اخبار آنلاین

    کد خبر: 12340  |  صفحه آخر  |  تاریخ: 21 تیر 1402
    ترجمه «تئاتر و اجرای پسا_سینمایی» به بازار نشر آمد
    ترجمه کتاب «تئاتر و اجرای پسا_سینمایی» نوشته پی‌یُتر وویچیتسکی توسط نشر نیماژ منتشر و راهی بازار نشر شد. به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب «تئاتر و اجرای پسا_سینمایی» نوشته پی‌یُتر وویچیتسکی به تازگی با ترجمه شبنم موتابی توسط نشر نیماژ منتشر و روانه بازار نشر شده است.
    وویچیتسکی؛ پژوهشگر معاصر حوزه تئاتر و سینما، به‌دنبال ردپای این نگاه نقادانه، جریانی تازه را در دل تئاتر میانجی‌گرانه کشف می‌کند که تئاتر پسا-سینمایی است.
    این کتاب از هفت فصل و همچنین نمایه و ارجاعات برخوردار است و علاوه بر پیشگفتار سردبیران انگلیسی و قدردانی نویسنده، عنوان فصل‌های آن عبارتند از: «چشم‌انداز پساسینمایی»، «دکالاژ و مدیافورها در السینور و پروژه‌ی اندرسن از روبر لپاژ»، «مونتاژ ناسینمایی در رودمتال سوییت‌برد و سراب»، «لذات گناه‌آلود و باستان‌شناسی میانجی‌گرانه در خانه / انوار و هملت از گروه ووستر»، «اِتیکس ادراک در وونش کنسرت»، «منظره‌های سردرگم‌ساز در هتل متوشالح»، «چشم‌اندازها و آپوریاها در داگویل اثر لارس فون تریه».
    در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
    درک امروزه‌ی ما از سینما، عمدتاً متأثر از جریان‌های غالب سینمای واقع‌گرا است که بر نحوه‌ی ادراک و نحوه‌ی تماشاگری ما نه تنها در نسبت با سینما، بلکه حتی در نسبت با امر واقع نیز اثر می‌گذارند. این جریان‌ها، شیوه‌ای از تماشاگری منفعلانه را به مخاطب تلقین می‌کنند؛ و این همان رویکردی است که در نظریات پسا-سینمایی مورد نقد جدی قرار می‌گیرد. با اثرپذیری تئاتر از سینما، التقاط هنر اجرا با فناوری و استفاده‌ی روزافزون از ابزارهای سینمایی در آثار صحنه‌ای، شاهد شیوه‌ی نوینی از اجرای صحنه‌ای هستیم که می‌توان آن را اجرای التقاطی، چندرسانه‌ای یا میانجی‌گرانه نامید. شماری از این آثار با استفاده از ابزارهای (تا پیش از این) سینمایی، به پرسش از سنت‌های غالب سینمایی، سیاست‌های ادراک پنهان در پس این آثار و نقد شیوه‌های تماشاگری پرداخته‌اند.