قیمت دلار و طلا طی روزهای گذشته با نوسان‌هایی همراه بوده است. بالا رفتن قیمت دلار همزمان با بازی‌های آسیایی پای اقتصاد را به زمین فوتبال هم باز کرد. روز شنبه در حالی که تیم ملی ایران توانست بعد از 18 سال طلسم برد ژاپن را بشکند و در یک بازی چشم نواز مردم را دلشاد کند آن سوی ماجرا و بعد از این بازی رامین رضائیان بازیکن تیم ملی در مصاحبه خود از شرف بازیکنان گفت و در ادامه اما نسبت به قیمت دلار نیز انتقاد کرد. گویی که این دو مقوله به هم ارتباط دارد که البته دارد. واقعیت این است که اگر فوتبال را در بستر یک رخداد اجتماعی ببینیم، احساسات مردم نسبت به آن نیز تابعی از سایر رویدها در سپهر سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است. کمایانکه با نگاه واقع بینانه بروز شادی بعد از این پیروزی جذاب با سایر جشن‌های پیروزی در سال‌ها گذشته متفاوت بود. موضوعی که می‌تواند محل مطالعه سیاستگذاران قرار گیرد. هرچند اکثریت مردم نسبت به این رویداد خوشحال بودند اما گلایمندی‌های مردم نسبت به وضعیت اقتصادی و... انگار مجال کمتری برای حضور پرشور در شادی جمعی ایجاد کرد. بخشی از این مسئله را می‌توان از منظر اقتصادی نگاه کرد. بالا رفتن قیمت ارز همواره پیام آور کاهش قدرت خرید و گرانی همه کالاها بوده و این مسئله مستقیما با روان جامعه بازی می‌کند. اضطراب و نبود چشم انداز مشخص با انواع تحلیل های منفی مردم را دچار خمودگی و ناامیدی می کند. هرچند که قیمت ها در بازار روز گذشته تعدیل شد اما در مجموع نبود چشم انداز چه برای فعالان اقتصادی و چه برای مردم عادی همواره امری ناراحت کننده است. واقعیت آن است که نبود چشم‌انداز استراتژیک و برنامه‌ریزی می‌تواند اعتماد عمومی و سرمایه‌گذاران را تضعیف کند و البته این بی اعتمادی نمودهای دیگری هم خواهد داشت. نمود آن را این روزها در فوتبال و البته واکنش یک بازیکن هم دیدیم. واقعیت این است که رفتارهای جمعی تابعی از چندین رخداد در حوزه‌های مختلف است که باید با دقت آسیب شناسی و بررسی شود. شکاف بین دولت و مردم ناشی از عدم شناخت این مناسبات است. درک مردم در شرایط سخت می‌تواند آن‌ها را در بزنگاه‌ها وادار به حرکت جمعی مثبت کند؛ مانند جشنی برای پیروزی تیم فوتبال. این مناسبات هرچه زودتر شناخته شود به طور قطع موثرتر خواهد بود.