مطالعه میدانی شیوه تبلیغات انتخابات نامزدهایی دوره دوازدهم مجلس شورایی اسلامی نشانگر تحریک حداکثری گسل‌هایی قومیتی است. لشکرکشی‌های انتخاباتی با تمرکز بر متغیرها و شعارهای قومیتی صورت می پذیرد. فرد از نظر سیاسی آنگونه می‌اندیشد که از نظر اجتماعی در آن به سر می‌برد. توسل به هویت‌های فروملی و پناه بردن به قومیت‌گرایی، خود محصول تضعیف و ناتوانی هویت‌هایی ملی از جمله اصلاح طلب و اصولگراست. یکی از کارکردهای انتخابات با هویت ملی، انسجام بخشی اجتماعی است ولی انتخابات با هویت‌هایی قومیتی خود بسترساز تشتت و تشدید شکاف‌های اجتماعی می‌باشد. هیچگاه جریانات سیاسی اینچنین در تله اختلاف و تشتت گرفتار نشده بودند. اکنون که در حال نگارش این سرمقاله هستم‌، نیمه مجاز فرصت یک هفته‌ای تبلیغات مجلس را پشت سرگذاشته‌ایم ولی هنوز مهمترین جریان وابسته به اصولگرایان یعنی شورای ائتلاف به دلیل شدت اختلاف نتوانسته است لیست ارائه نماید. لحظه به لحظه بر دامنه اختلافات افزوده می‌شود و لیست‌های متفرقه با عناوین جدید و خلق الساعه در فضای مجازی سربرمیارند. در جناح اصلاح‌طلبان پس از کش‌وقوس‌های فراوان آقایی علی مطهری توانست لیستی از نیروهایی میانه رو با سرلیستی خود و باحمایت چند حزب اصلاح‌طلب ارائه نماید و در غیاب اصلاح طلبان یکی از اضلاع انتخابات این دوره باشد. به طور طبیعی رفتار انتخاباتی مردم در شرایط کنونی کمترین تاثیرپذیری راازهویت های سیاسی دارد. مرزهای سیاسی به طور کامل فروریخته است. در لیست آقای مطهریی چهره‌های معتدل اصولگرا حضور غالب دارند و برخی چهرهای اصلاح طلب حاضر در صحنه حضور ندارند. به‌رغم اختلاف شدید آقای قالیباف و پایداریها ولی ائتلاف محتمل بین همین دو گروه هست و جریانات دیگر همچون شریان و وحدت وامنا و ... راهشان راجداکرده‌اند. در شهرستان‌ها هیچ کدام از مرزهایی سنتی باقی نمانده است. چهره‌های اصلاح‌طلب دیروز در نقش لیدرهای نامزدهایی اصولگرا نقش آفرینی می‌کنند. در بعضی حوزه‌ها شاهد پیوستن لیدرهایی اصولگرایان به کمپین انتخابات نامزد اصلاح طلب هستیم. این در هم و برهم، محصول از رونق افتادن هویت‌هایی ملی و جایگزینی هویت‌های فروملی و قومیتی است که آثارش درپساانتخابات نمایان خواهد شد.